Aflúsun tímabær.

   Einhver staðar verður að taka peningana eða spara.  Það er kristalljóst að það hefur lengi verið brýn nauðsyn á að aflúsa ríkisfjármálin, útgjöldin hafa vaxið stjórnlaust og alls kyns gæluverkefni hafa baðað sig í seðlum.  Þá hafa stofnanir þanist út og nýjar verið stofnaðar eins og gorkúlur á skítahaug. Þetta hefur gerst í tíð fyrri ríkisstjórna meðan á góðærinu stóð.

  Niðurskurður í ríkisrekstri mun samt auka atvinnuleysið og kemur þannig í bakið á mönnum.  Þá erum við landsbyggðarmenn alltaf hræddir við niðurskurð því hann hefur alltaf bitnað mest á þeim sem eru í fjarlægð við höfuðborgina.  Það er þannig með þá sem búa langt frá þeim stofnunum sem taka ákvarðaninar að þeir eru ekki alltaf þar inni á teppi til að hafa áhrif á töku mikilvægra ákvarðana.  Hinir sem eru í næstu götu eða á næstu hæð eru þarna eins og skipsrottur og geta komið sínum sjónarmiðum að.  Þess vegna er þessi tilhneiging alltaf fyrir hendi.  Og þess vegna er svo áríðandi að hluti ákvarðana sé tekinn nær fólkinu en ekki í einhverjum fílabeinsturnum. Það er brýn nauðsyn á að flytja mikilvægar stofnanir út á land en ekki öfugt. 

  Ég fór á fund með þremur þingmönnum sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi í hádeginu í dag.  Þar kynnti Ragnheiður Elín tillögur flokksins um efnahagsaðgerðir og Árni og Unnur Brá töluðu líka við fundarmenn.

  Sú tillaga að skattleggja lífeyrissparnað jafnóðum hefur vakið athygli og ætti að skapa dágóðar tekjur.  Þetta er e.t.v. ágætis hugmynd, ég hef ekki velt henni mikið fyrir mér eða áhrifum hennar.  Það er þó mikill kostur ef þetta kæmi í veg fyrir ofurskattlagningu á vinnandi fólk í landinu eða erfiðan niðurskurð.

  Skattlagning yrði auðvitað í formi veltu- og hátekjuskatta og auðvitað takmörk fyrir því hversu langt má ganga í þeim efnum, nú þegar hvetja þarf fólk til að vinna landinu gagn.   Margir í sjómannastétt hafa verið meðal hátekjumanna og ekki hvetur þetta þá áfram.  En sjálfsagt að leggja að mörkum.

  Tók til máls á fundinum eftir að Ragnheiður hafði sagt okkur hversu ung og menntuð þjóðin væri með allar auðlindirnar, orku, fisk, vatn og land.  Sagði þá að þegar ég var í sveit þá hafi sólin skinið, grasið vaxið og þótt það hefði verið hörku þurrkur þá var það bara þannig að sumir bændur hreinlega slógu ekki sín tún.  Svo það er ekki nóg að hafa allar bjargir í lagi, það þarf að sækja þær og bætt við að mér sýndist ráðagerð vera uppi um að nú ætti að svelta fjósamanninn sem mjólkaði blassaða mjólkurkúna og það væri ekki góð latína og þá væri skammt í mjólkurskort.

Ekki velta vandanum á næstu kynslóðir

Athugasemdir

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 14.6.2009 kl. 09:47]

Sú tillaga að skattleggja lífeyrissparnað jafnóðum hefur vakið athygli og ætti að skapa dágóðar tekjur.  Þetta er e.t.v. ágætis hugmynd, ég hef ekki velt henni mikið fyrir mér eða áhrifum hennar.  Það er þó mikill kostur ef þetta kæmi í veg fyrir ofurskattlagningu á vinnandi fólk í landinu eða erfiðan niðurskurð.

Nú þarf að gæta að því að skattleggja ekki lífeyristekjurnar tvisvar sinnum. Margir, t.d. á þínum aldri greiddu skatt af lífeyristekjum áður en þær voru lagðar inn og þeir sem voru komnir á aldur til að taka út lífeyri urðu fyrir því að skattur var aftur lagður á lífeyrinn. Undanfarin ár hafa lífeyristekjur ekki verið skattlagðar til að tryggja að skattur verði ekki tekinn af þeim tvisvar sinnum. Hvernig ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að leysa þennan vanda? Hætta að taka skatt alfarið af lífeyristekjum þegar þær eru teknar út? Eða tvískatta þær?

Kveðja úr konungsveldinu Kópavogi.