Sól og blída á Ålandseyjum.

  Vedrid hér á föstudeginum hefur verid frábaert, sól og blída.

  Fórum á bryggjurúnt med strákana.  Gott ad slappa adeins af og hugsa um eitthvad annad.  Teir fóru langt med ad grynnka höfnina med grjótburdi - ágaett ad hamast adeins, en tad hefdi verid betra ef tetta hefdi farid í Bakkafjöru.   Sáum eina af risaferjunum (frá Silja Line) leggja ad bryggju, mikil ferlíki og greinilega mikil traffik yfir sundid.

  Finnarnir segja ad tessi hluti Finnlands sé 30 árum á eftir heimalandinu og finnast hlutirnir gamaldags hérna, en Eyjarnar minna á Svítjód, húsagerd og allur bragur, en íbúarnir tala saensku.  Íbúafjöldin mun vera 28 tús. tar af 11 tús. í Mariehamn.

  Fyrir umferdina sem er ad hefjast tóku strákarnir qi gong aefingar sem Gunnar Eyjólfsson leikari kenndi teim á Laugarvatni í vor.  Fararstjórar fóru einnig í nokkrar vel valdar líkamsaefingar sem upprunnar eru í sveitum og á enn eftir ad finna verdugt nafn á, en byggjast á fornum búskaparháttum íslendinga.

  Danski fararstjórinn kunni líka qi gong.

 Fornir búskaparhaettir.

  Fengum í gaerkveldi taer frábaeru fréttir ad ÍBV hafi tryggt saeti sitt í úrsvaldsdeild á naesta ári og 1 deildar bikarinn, trátt fyrir ad eiga 2 leiki til eftir.  Teir eru komnir tar sem Eyjamenn eiga ad vera og nú er bara ad standa med lidinu og búa lidinu tá umgjörd sem lidi í úrvalsdeild saemir.  Til hamingju !

 

Ísland - Finnland II - 1,5 - 2,5.

  Annari umferd er nú loks lokid, tar sem strákarnir tefldu vid English School frá Helsinki.

  Úrslit : 1,5  - 2,5.

  Kristófer tefldi mjög vel allt tar til ad hann tapadi manni í endatafli.

  Dadi Steinn tapadi eftir góda skák, en hann missti, eins og Kristófer, mann í mikilli stödubaráttu í endatafli.

  Ólafur Freyr tefldi á móti agnarsmáum dreng. Skákin var mikil flugeldasýning frá upphafi og á tímabili var Óli med tapad, sídan unnid, í lokin pattadi Óli andstaeding sinn í lokin og úrslit tví 1/2 - 1/2.

  Valur Marvin hafdi hvítt á fjórda bordi á móti finnskri stúlku og sigradi eftir nokkrar sviptingar.

Önnur úrslit:

Noregur sigradi dani 2,5 - 1,5.

Svítjód sigradi Finna I 2,5 - 1,5.

Stadan:

1-3. Noregur, Finnland I og Svítjód 4,5

4-6. Finnland II, Danmörk og Ísland 3,5

Ísland - Danmörk 2 - 2.

  Nú er vidureign okkar á móti Dönum lokid.

  Úrslit urdu 2-2 og held ég ad vid getum verid mjög sáttir vid tad.  Danska sveitin er sterk, eins og reyndar fleiri sveitir hér og efstu menn tar eru mjög stigaháir.  En tad sat ekki í okkar drengjum og áttu teir allir gódar skákir.  Kristófer lenti pedi undir, bardist vel en gaf skákina fyrir rest.  Dadi Steinn lenti skiptamun undir, en bardist eins og hetja og gaf skákina eftir hörku endatafl. Ólafur Freyr tefldi mjög vel, sneri á mótherja sinn tegar teir áttu eftir drottningu, hrók og einn léttan mann, neyddi hann í uppskipti sem lauk med tví ad Ólafur átti tvö létt fríped og sigurinn var hans.  Tad sama gerdi Valur Marvin, hann átti góda leiki í endatafli og var alltaf skrefi á undan andstaeding sínum, tar til daninn sá ad hann átti einungis einn leik í stödunni, ad gefa.

  Hinar vidureigninar fóru tannig :

  Noregur -  Svítjód, Örsundsbro  2 -2.

  Finnland, Mänttä - Finnland, English School, Helsinki  3 - 1.

  Ísland, Vestmannaeyjar - Danmörk, Jyderup  2 - 2.

  Greinilega eru lidin mjög jöfn, en á kl. 16:00 maetum vid Finnland, English school, Helsinki.

Ferdin til Ålandseyja

  Jaeja, loksins heyrist eitthvad frá okkur, hugsid tid líklega, en sem sagt vid erum komnir til Ålandseyja og fyrsta umferin er reyndar hafin núna.

  Ferdalagid í gaer var langt og vorum vid komnir hingad laust fyrir klukkan 12 í gaerkveldi, en vid lögdum af stad frá Reykjavik kl. 05:30 um morgunin.

  Allir strákarnir voru í raudu IBV göllunum á ferdalaginu og reyndist tad mikid happaskref, tví audveldara var ad finna tá í flugstödinni, á lestarstödinni og annars stadar sem vid stoppudum.  Teir voru eins og idandi ungahopur, tad var alltaf einhver sem hvarf ur augsýn.  Ólafur Týr sagdi svo tegar var farid ad síga í hann ad ef vid hefdum varamann, hefdum vid bara haett ad leita ad teim sem týndust, en varamannsleysid olli tví ad vid turftum ad halda vel hópinn.

  Tegar vid komum med lestinni frá flugvellinum til Stokkhólms, áttadi fararstjórinn sig á tví ad mappa med öllum pappírunum og vegabréfunum hafdi gleymst í lestinni.  Var tá sett óopinbert Svítjódarmet í 400 metra hlaupi nidur á lestarstöd og viti menn hann ratadi á rétta lest og vagn og fann skjölin.  Lestin var í tann mund ad fara aftur upp á flugvöll, svo ekki mátti muna miklu.  Mikill var léttir í hópnum tegar svitastrokinn fararstjórinn birtist aftur med möppuna, en hann notadi heila körfu af serviettum naesta klukkutímann.

  Ferjusiglingin var stórkostleg og strákarnir himinlifandi og vidkvaedid var "Herjólfur hvad" tegar tessi glaesiferja var skodud.  Eftir ad teir höfdu skodad naegju sína var farid í ágaetar kojur og tekin smá hvíld.  Vid klikkudum reyndar á einu, ferjan var klukkutíma skemur, en vid héldum á leidinni vegna tímamunar milli Svítjódar og Finnlands, sem tídir ad ferdin til baka er ekki eins stutt og vid héldum.  Tad var gott ad tad sofnudu ekki allir á leidinni, tví vekjarinn var stilltur tannig ad menn hefdu vaknad á leid til Finnlands, tví ferjan stoppadi adeins 15-20 mínútur í Mariehamn.

  Hótelid er ágaett og tar fer keppnin líka fram.  Vid eigum eftir ad skoda okkur betur um, en stadurinn er fallegur og vedrid er logn, sól og ca. 12-15 grádur.

  Hvernig vaeri ad setja inn athugasemdir, svo égf viti af ykkur.

Á leið á Norðurlandamót barnaskóla í skák.

  Þá nálgast ferð okkar á Norðurlandamót barnaskólasveita í skák sem fer fram á Álandseyjum.  Þessi þátttaka fylgir sigri sveitar Grunnskóla Vestmannaeyja á Íslandsmóti barnaskólasveita sem fram fór í vor.

  Þeir sem eru í sveitinni eru : Kristófer Gautason, Daði Steinn Jónsson, Ólafur Freyr Ólafsson og Valur Marvin Pálsson.

  Með í för verðum við Ólafur Týr sem fararstjórar og Björn Ívar Karlsson sem þjálfari strákanna.

  Við leggjum af stað í býtið á fimmtudeginum og fljúgum til Stokkhólms, þaðan tökum við risaferju til Álandseyja, en siglingin tekur eina 6 tíma.  Strax á föstudagsmorgninum hefst keppnin og mætum við sveit Danmerkur í fyrstu umferð og síðar þann dag keppum við aðra sveitina sem kemur frá Finnlandi.

  Í fyrra fórum við á þetta sama mót í Svíþjóð, nema þá var sveitin reyndar skipuð eldri strákum, en árangurinn þá var mjög góður, silfurverðlaun og munaði aðeins 1/2 vinningi á okkur og efstu sveitinni.

  Sú staðreynd að sveitir frá svona litlu byggðarlagi eins og Vestmannaeyjum geti átt svo stóra hópa af frábærum skákkrökkum ár eftir ár segir manni að ekkert sé ómögulegt í íþrótta- og afreksstarfi.  Nú erum við búnir að vinna íslandsmeistaratitla í bæði sveitakeppni og einstaklingskeppni barna tvö ár í röð.

  Ég ætla að reyna að skrifa hér á þessari bloggsíðu frá mótinu jafnóðum og segja frá ferð okkar og skákkeppninni eins og tilefni gefst til.  Helsti tilgangurinn er að foreldrar krakkanna og velunnarar okkar og félagsmenn í Eyjum geti fylgst með ferðinni.  Það sparar líka eitthvað símhringingarnar, sem ég annars þyrfti að svara í sífellu.  Ég lofa þó engum ítarlegum skákskýringum, fremur að ég segi meira frá því sem fyrir augu ber.

  Ekki get ég lokið svo við þennan inngang nema nefna þá sem hafa stutt mest við bakið á okkur og Taflfélaginu í heild, sem er auðvitað fólk og fyrirtæki í Eyjum, Vinnslustöðin, Ísfélagið, Sparisjóður Vestmannaeyja, Glófaxi, Frár og Vestmannaeyjabær lagði fram fjármagn til kaupa á farseðlum fyrir sveitina.

  Strákarnir sjálfir hafa verið að tína og selja söl og líka harðfisk til að fjármagna það sem upp á vantar og hafa fengið frábærar viðtökur.

  Fyrir allt þetta ber að þakka.

Góð vinna í Rimaskóla.

  Til hamingju Rimaskóli !

  Þetta er frábært og stórkostlegt að sjá afrakstur af þeirri þrotlausu vinnu sem þarna er unnin til að byggja upp krakkana á mörgum sviðum.

  Helgi skólastjóri og Davíð þjálfari og allir sveitameðlimir - Til hamingju allir.

Rimaskóli Norðurlandameistari

20 til 30 þúsund manns á þjóðhátíð 2010 ?

  Um síðustu helgi var haldin stærsta þjóðhátíð frá upphafi og hefur heyrst að á hátíðinni hafi verið 13.000 manns með heimafólki.  Varla hafa gestir verið svo margir, þar sem flutningsgetan var varla næg til að skila þeim fjölda inn í dalinn.  En þrátt fyrir það var þessi hátíð mun stærri en venjulega og fannst verulega fyrir því í dalnum þessa daga.  Stundum hurfu heimamenn í mannhafið og þá var eins og maður væri staddur á venjulegri hátíð uppi á landi.

  Þrátt fyrir smávegis rigningarúða breyttust göngustígar alltof fljótt í drullusvað strax að morgni sunnudags.  Hluti brekkunnar varð þá að leðjurennibraut og setti um kvöldið "dökkan blett" á útlit landsins stærsta brekkukórs.

  Margt annað var á mörkum þess að sleppa fyrir horn vegna þessa mikla gestafölda.

  Þess vegna get ég ekki annað en velt því fyrir mér hvernig verður þetta samkomuhald með tilkomu ferjusiglinga í Landeyjahöfn 2010.  Þá mun flutningsgetan margfaldast og líklega gæti sú ferja auðveldlega flutt 5-7 þúsund manns á sólarhring til Eyja og á þremur dögum gera það 15-20 þúsund manns auk heimamanna, svo ekki sé talað um flugið sem gæti bætt ofan á þá tölu a.m.k. úr Reykjavík.

  Hvernig er dalurinn í stakk búinn til að taka við þeim fjölda ?

  Hvernig ber að auka viðbúnað hátíðahaldara til þess að unnt sé að bjóða öllum þessum fjölda til góðs og öruggs skemmtanahalds ?

  Er bærinn og t.a.m. vegakerfið hér tilbúið að taka e.t.v. við öllum þeim ökutækjum sem fylgt gætu þessum gestum ?

  Þarf yfirleitt að grípa til einhverra ráðstafana, mun þetta ekki bara bjargast að sjálfu sér ? 

  Ég held að best sé að huga að þessum margháttuðu breytingum strax í tíma, en ekki bíða og sjá hvað verða vill.

  Þörf er á að allir hlutaðeigandi aðilar leyti leiða til þess að undirbúa mun stærri þjóðhátíðir en hingað til hafa þekkst hér, ef menn á annað borð vilja leitast við að viðhalda sömu "stemningu" og hingað til.

  Ella er viðbúið að hátíðin breytist í svokallaða "venjulega útihátíð" þar sem heimamenn verða í aukahlutverki vegna mikils fjölda annara gesta sem yfirgnæfa skemmtanahald Eyjamanna.

  Brýn þörf er á að bæta allan aðbúnað í dalnum og nágrenni með stórátaki og gæti ég nefnt fjöldamörg atriði í því sambandi, t.d. varanlegt og endurbætt svið, betrumbæta brekkuna, gera varanlega göngustíga, bæta við tjaldstæðum, laga enn frekar aðkomu að dalnum, fyrirbyggja endanlega grjóthrun niður í brekkuna og margt fleira.  Þá er ekki nefnd fjölmörg önnur atriði.

  Þá er það e.t.v. aðalatriðið, sem er að setja fjöldatakmark á hátíðina, eins og þekkist víða erlendis, þ.e. að seldir eru ákveðinn fjöldi miða, t.d. 15.000 og þá sé einfaldlega uppselt.  Þetta væri leið til þess að bjarga hátíðinni eins og hún er í dag frá því að verða "Ein venjuleg útihátíð" auk þess sem slíkar fjöldatakmarkanir gætu í eðli sínu verið nauðsynlegar vegna öryggissjónarmiða.

  Við höfum tvö ár til þess að undirbúa okkur.

 Brekkublysin að kvöldi sunnudagsins.

Engin áætlun til um björgun Hvítabjarna.

  Á árinu 1993 var Hvítabjörn hengdur úti á rúmsjó norður af Horni við Vestfirði og muna margir eftir þessum atburði og leiddi hann m.a. til þess að í 16. gr. laga um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum nr. 64 frá 1994 var í ákvæði um friðun þessara dýra sett sérstök klásúla um að Hvítabirnir væru einnig friðaðir á sundi.  Þetta er svona svipað og taka það fram í friðunarákvæði um álftir að þær séu friðaðar, syndandi, á vappi við ár og vötn eða jafnvel líka á flugi !

  Þetta dýr frá 1993 er nú til sýnis uppstoppað á Náttúrugripasafninu á Bolungarvík.

  Það sem er furðulegast við þetta ísbjarnarmál er auðvitað sú staðreynd að fyrst Hvítabirnir eru hér friðaðir, afhverju er þá ekki til áætlun um björgun þeirra, þegar og ef þeir sjást ?

  Það gefur augaleið að Hvítabirnir geta ekki lifað hérlendis og þeir eru hættulegar skepnur svo ekki geta þeir dvalið hér innan um aðra æta íbúa landsins.  Eina ráðið er því að koma þeim í burtu, fyrst ekki má skjóta þá.  Hver var hugsunin ?  Varla var búist við því að þeir myndu hlíða einföldum skipunum um að fara aftur til sinna heimkynna ?

  Það virðist því algjörlega hafa gleymst 1994 að gera viðeigandi ráðstafanir til að bjarga þessum villingum sem hingað kunna að koma.

  Það virtist liggja svo mikið á því 1993 að banna hvers kyns dráp á þessum skepnum (líka á sundi) að það gleymdist alveg að gera ráð fyrir björgun þeirra og heimsendingu og því ekki seinna vænna að gera slíkar ráðstafanir nú.

 Hvítabjörn í sólbaði.  Ísbjörn á gangi.

 Ákvæðið :

16. gr. Hvítabirnir.
  Hvítabirnir eru friðaðir samkvæmt lögum þessum á landi, hafís og á sundi, sbr. þó 3. mgr.
  Gangi hvítabjörn á land þar sem fólki eða búfénaði er ekki talin stafa bráð hætta af er Umhverfisstofnun heimilt að láta fanga björninn og flytja hann á stað þar sem ekki stafar hætta af honum.
  Fella má hvítabjörn sem gengið hefur á land og fólki eða búfénaði er talin stafa hætta af.

Skjálftasaga síðustu 250 ára.

  Að kvöldi 26. ágúst 1896 reið afar sterkur landsskjálfti yfir á Suðurlandi og var harðastur í Landssveit, Upp-Holtum og í Gnúpverjahreppi.  Þá voru 67 ár frá síðasta Suðurlandsskjálfta.  Þessi skjálfti var mun vægari vestan Þjórsár en austan.  Annar stór skjálfti kom síðan að morgni 27. ágúst, en var ekki eins harður, hann fannst vel í Vestmannaeyjum og olli miklum skriðuföllum þar.  Sá skjálfti var einna harðastur í Hrunamannahreppi.

  Laugardagskvöldið 5. september 1896 eða 9 dögum síðar kom mjög harður kippur sem var harðastur á Skeiðum, og í Flóa.  hann var engu minni en sá fyrsti.

  Næsti skjálfti kemur svo ekki fyrr en 16 árum seinna og er harðastur ofarlega í Rangárvallasýslu (í nágrenni Heklu).  Sá skjálfti reið yfir 8. maí 1912.

  Röð skjálfta á átjándu öld var þannig að 1732 verður harður skjálfti á Rangárvöllum, tveimur árum seinna kemur skjálfti í Flóa og 15 árum seinna í Ölfusinu.  Þá koma skjálftar í Ölfusinu þremur árum seinna.  Eftir þetta er 32 ára hlé þegar einhverjir alhörðustu skjálftar sögunnar verða árið 1784 austarlega í Árnessýslu og í Rangárvallasýslu.  Á árunum 1789 - 1829 verða a.m.k. fjórir harðir skjálftar, fyrst í Árnessýslu og síðan á austursvæðinu að nýju, þar til fyrrnefnt 67 ára hlé kemur til 1896.

  Frá 1912 til 2000 var 88 ára hlé á hörðum skjálftum á Suðurlandi og er rétt að minna á að þetta er með allengstu hléum á skjálftavirkni á svæðinu.

  Þessi atburðarás sýnir að skjálftarnir virðast hefjast í austurhéruðum Suðurlands og færast síðan til vesturs í hverri hrinu og enda jafnvel á skjálfta í austri.  Upptakasvæðin virðast vera u.þ.b. fjögur, þ.e. Holta- og Landssveit austast, síðan svæði rétt vestan Þjórsár að Hestfjalli, svo svæði austan Ingólfsfjalls og yfir um og loks svæði í Ölfusi austan Kamba.

  Hvort skjálftunum er lokið að þessu sinni og aftur komi langt hlé (67 eða 88 ár) er erfitt að spá um, en unnt er að reyna að átta sig á framhaldinu með því að skoða hvernig svæðið hefur hagað sér fyrr á tímum. 

  (Að mestu tekið úr öldinni okkar).

Mjög margar tilkynningar um tjón

Hefur stóreflt þátt kvenna í skák.

  Það má með sanni segja að þegar seta Guðfríðar Lilju sem forseta Skáksambands Íslands verður rifjuð upp þá stendur þar hæst þáttur hennar til þess að stórefla þátt kvenna í skákinni.

  Þannig hefur verið lögð mun meiri áhersla á að hvetja stúlkur og konur til skákiðkunar og fjölmörg mót og viðurkenningar hafa verið teknar upp til þessa.

  Ég þakka ánægjulegt samstarf við Guðfríði undanfarin ár í stjórn SÍ. 

Guðfríður Lilja lætur af embætti forseta Skáksambandsins